West-Friesland

Het reces is voorbij. Het nieuwe politieke jaar is weer begonnen. Een jaar waarin in maart de Tweede Kamerverkiezingen gehouden gaan worden.

Een jaar waarin we begonnen met de commissie BOFS. Zaken die te maken hebben met Bestuur, Onderwijs, Financiën en Samenleving worden in deze commissie besproken voorafgaand aan de raadsvergadering.

Op de agenda van de commissie BOFS het volgende:

Een informerende raadsbrief waarin feedback van de commissieleden werd gevraagd op de uitgangspunten voor een lokaal plan van aanpak alcohol en drugs. Vanaf pagina 118 komt het plaatselijk plan van aanpak  aan de orde met een aantal vragen waar een reactie op wordt gevraagd.

Wij vinden er het volgende van:

Voor wat betreft de aanpak richting de jeugd kunnen wij ons in grote lijnen vinden in dit lokale plan van plan van aanpak. Tegelijkertijd is de fractie van de SP ook teleurgesteld.

In de commissie van maart is over de kadernota alcohol en drugs gesproken maar ook over de informerende raadsbrief over het drugsrioolonderzoek.

Daarin hebben we onze wens geuit voor een lokaal plan van aanpak. Meerder fracties gaven toen ditzelfde signaal af.

De fractie van de SP heeft ook met nadruk aangedrongen op duiding van de uitslag. Ga in overleg met de werkers in het veld, was onze wens.

We hebben nu een lokaal plan van aanpak voor misschien maar een klein deel van de gebruikers. "De plannen van de afgelopen jaren zijn voornamelijk op de jeugd gericht", was ook de conclusie van burgemeester Baas in diezelfde commissie.

Inmiddels zijn we bijna een generatie verder en diverse signalen geven aan dat ons uitsluitend richten op de jeugd niet voldoende is. Dat  hebben we ook gezamenlijk in de commissie van maart geconstateerd.

Met betrekking tot de vragen is onze reactie als volgt:

Wij kunnen ons vinden in de gestelde ambities en versterking van de ketenaanpak. Die is er gedeeltelijk al. Het is goed dat verschillende partijen van elkaar weten wat de ander doet maar ook niet doet. Afstemming en samenwerking is altijd positief.

Met de vraag of we prioriteit leggen bij 16-23 jaar zijn wij het vooralsnog niet eens.  De voorlichting kan niet vroeg genoeg beginnen, maar de fractie van de SP dringt er nogmaals op aan om de uitslagen van het drugsrioolonderzoek door de mensen uit het veld te laten duiden. Over wie hebben we het nu eigenlijk? Doen we dit niet dan is dit drugsonderzoek inderdaad geld het riool in. De Brijderstiching en andere organisaties hebben daar echt wel een beeld van en waar het niet duidelijk is, methodes om de leeftijdsgroepen in kaart te brengen

Hierna kan je accenten beter leggen.

Wij zien ook de meerwaarde van het in contact brengen van jongeren onderling.

Ouders en verzorgers hebben volgens ons nog invloed op hun kinderen en daarmee op hun weerbaarheid  in de hoogste klassen van het basisonderwijs en de eerste jaren van het voorgezet onderwijs. Daarna verdwijnen pubers met hun hoofd in de mist.
Maar ook dan kunnen ouders goede voorlichting gebruiken. Op welke signalen moet je letten, wanneer moet je hulp zoeken, wanneer is het tijd om in te grijpen? Die voorlichting zou iedere ouder moeten krijgen en niet alleen de ouders wiens kind gebruikt. Drempel minder hoog als deze voorlichting voor elke ouder is dus in een eerder stadium. De kennis die je dan als ouder op doet komt je later goed van pas.  Samenwerking met de scholen zou hierin misschien een oplossing zijn.

Gaat je kind gebruiken dan moet hulp en ondersteuning laagdrempelig en dichtbij zijn. Daar hebben deskundigen ook best goede  ideeën over. En daar komt de ketenaanpak weer om de hoek kijken.

Meer gezonde activiteiten als alternatief zou wat ons betreft een middel kunnen zijn om kwetsbare jongeren van middelengebruik af te houden of te krijgen. De toegevoegde signaleringsfunctie en de hierdoor ontstane contacten kunnen voordelig werken. In het kader van preventie zouden wat de fractie van de SP betreft extra middelen beschikbaar moeten komen. Het tienerhonk is hiervan een goed voorbeeld. Maar een jongerenwerker die meer uren op straat is kan ook preventief goed zijn werk doen.

Kunnen we ons vinden in de keuze om dat het college zich voornamelijk richt op sportkantines? Dat fractie van de SP is van mening dat het college zich moet richten op daar waar de signalen vandaan komen. Nu een focus op de sportkantines is prima. Maar verlies de andere verstrekkers van alcohol niet uit het oog en onderhoud daar de contacten mee die in de loop der jaren zijn ontstaan. En mocht het nodig zijn om de focus te verleggen omdat de actualiteit daar om vraagt doe dat dan.

Samenvattend zien wij dit plan van aanpak als een eerste onderdeel en roept de fractie van de SP het college op om te streven naar een breder  plan van aanpak over meerdere leeftijdsgroepen. Dat is het signaal dat wij af willen geven en wij hopen dat de stappen om tot dit plan te komen ook daadwerkelijk gezet gaan worden.

De reactie van burgemeester Baas op onze vraag waarom de uitkomsten van het drugsrioolonderzoek niet nader geanalyseerd worden was het antwoord dat dit onderzoek in de regio wel het effect heeft gehad dat de schrik erin zit. Andere gemeenten laten geen onderzoek doen maar in de regionale aanpak gaat wel nader onderzocht worden hoe het met het drugsgebruik van 19-23 jaar ligt.

Dit verbaast onze fractie weer omdat uit alle signalen, zoals de gezondheidsmonitor en leeftijd van de mensen die met de ambulance na drugsgebruik in het ziekenhuis belanden een andere leeftijdsgroep laten zien, namelijk van 19-35 jaar. Dit is een begin en mede door gebrek aan middelen wordt deze leeftijd niet opgerekt. Mocht blijken dat het onderzoek tot 23 jaar niet brengt wat de regio hiervan verwacht antwoordde de burgemeester op onze vraag hierover, dat dan verder gekeken gaat worden. Dit betreurt de fractie van de SP zeer. We houden de vinger aan de pols.

Het volgende punt op de agenda was de Zienswijze op jaarrekening 2015 en Voorjaarsrapportage 2016 SSC DeSom

De bijgevoegde stukken bevatten, wat de fractie van de SP betreft, toch wel een paar onduidelijkheden en opmerkingen waar we wat vragen bij hadden.

Allereerst wordt er in de stukken voorgesteld een ‘positieve zienswijze’ in te dienen over de bestemming jaarresultaat 2015 en over de Voorjaarsrapportage 2016 en voorlopig geen zienswijze in te dienen over de Begroting 2017. Dat laatste is ook niet mogelijk, want deze begroting ontbreekt. Deze begroting vereist, zoals de regeling SSC DeSom voorschrijft, unanimiteit binnen het Algemeen Bestuur. Deze unanimiteit is er niet.

Hieruit komt onze eerste vraag: waarom is er op dit moment geen unanimiteit binnen het AB? Het bleek dat de gemeenteraad van Medemblik niet akkoord wilde gaan met de begroting 2017, maar dat dit inmiddels wel het geval is.

Verder maakt de SP-fractie maakt zich zorgen over het steeds maar niet overeenkomen van het werkpakket en de inrichting van de organisatie. Die inrichting voldoet niet, heeft dit (als je de stukken goed leest) ook nooit gedaan en onze angst is dat dat ook in de toekomst erg onzeker is. Blijft DeSom een schip van bijleggen? Dat is eigenlijk onze grote zorg. En niet alleen onze zorg bleek in de commissie. Ook andere fracties zien deze zorg.

Ook hadden we een aantal opmerkingen over WerkSaam.

Waarom is WerkSaam geen ‘deelnemer’? Voert DeSom voor WerkSaam niet dezelfde diensten uit als voor de deelnemende gemeenten? Het antwoord hierop is dat WerkSaam een gemeenschappelijke regeling van alle gemeenten is en daarom geen deelnemer in weer een andere gemeenschappelijke regeling kan zijn.

De portefeuillehouder heeft aangegeven dat er eind van dit jaar een projectplan komt wat aan de gemeenteraad zal worden aangeboden en waarin de weg naar toekomst duidelijk uiteengezet zal worden. Dit wachten we af. De fractie van de SP is van mening dat er wel grenzen moeten komen aan wat DeSom mag gaan kosten.

We wachten het projectplan af.